VOLGEND ARTIKEL >
< VORIG ARTIKEL
TERUG NAAR OVERZICHT

Mag het wat minder HOOFD?

Loopbaancoaching

Als A mij appt voor een afspraak voel ik aan alles dat dit een stap is buiten haar comfortzone. Ze heeft wel eens eerder aangegeven een afspraak te willen maken om en nu is ze zover. Haar werk is door corona zo goed als weg gevallen. Daarnaast bestaat er al langer de twijfel of ze haar loopbaan in deze branche wil voortzetten. Dit samen maakt dat er ruimte voor A is ontstaat om op onderzoek uit te gaan. Wat van alles werkt voor A “en mag er dus meer van zijn”? En wat van alles werkt niet voor A “en kan daar minder van”?

Verkennen van de coachvraag

Op onze eerste afspraak op het strand luister ik naar haar verhaal. Ze heeft een stoere baan in een omgeving waar hoofdzakelijk mannen werken. Ze vertelt er met passie over en weet zich in deze wereld goed staande te houden. Het was een jas die paste maar het is nu een jas die wringt. A denkt snel, kan dingen goed verwoorden, is analytisch en weet veel. Ik moet moeite doen om haar bij te houden en voel de neiging met haar mee te bewegen door ook in mijn hoofd te gaan zitten. Als ik dit aangeef herkent ze het en “weet” ze dat ze haar antwoorden ergens anders zal vinden.

Werken met delen

In de sessies die daarop volgen onderzoeken we eerst wat het haar heeft opgeleverd zo met haar “hoofd” te werken. De positieve intenties van haar perfectionistische, rationele, leergierige delen en het deel dat graag “alles zelf doet” worden helder. Hierdoor wordt het makkelijker toegang te krijgen tot de delen die tot nu toe meer in de schaduw hebben gestaan zoals “hulp vragen” en “kwetsbaar zijn”.

Waar word ik blij van?

Na een tijdje komt A steeds dichterbij haar gevoel. Ze vertelt over hoe ze op de basisschool en thuis altijd veel tekende en andere creatieve dingen deed. Als ze haar verhaal doet zie ik het blije gezicht van dat kind terug in de volwassen persoon die nu voor mij staat. Aan het einde van haar verhaal vraagt ze zich hardop af waarom deze delen langzaam naar de achtergrond zijn geraakt. Als dat helder is weet A zelf wat ze moet doen om deze delen verder tevoorschijn laten komen.

Zelf zegt ze er dit over:

 Tijdens mijn gesprekken met Laura werd duidelijk dat ik eigenlijk alles met mijn “hoofd’ doe en mijn ‘hart” zelden laat spreken. En hoewel mijn ratio mij heel veel heeft gebracht, stond het gebrek aan het toelaten van mijn gevoelens mij toch behoorlijk in de weg. Het wordt dan zeer moeilijk om de gebaande paden te verlaten. Door hier aandacht aan te besteden, middels gesprekken, oefeningen en opdrachten heb ik zelf veel meer inzicht gekregen in het belang van de gevoelige kant en ben nu veel bewuster bezig deze kant ook aan het woord te laten.